دانلود آهنگ با یقه شکسته و کفش برقی، احمد شاملو

مرگ را دیده ام من. ♩💕

در دیداری غمناک، من مرگ را به دست

سوده ام. ♩💕

من مرگ را زیسته ام،

با آوازی غمناک ♩💕

غمناک،

و به عمری سخت دراز و سخت فرساینده. ♩💕

آه، بگذاریدم! بگذاریدم!

اگر مرگ ♩💕

همه آن لحظه آشناست که ساعت سرخ

از تپش باز می ماند. ♩💕

و شمعی -که به رهگذار باد-

میان نبودن و بودن ♩💕

درنگی نمی کند،-

خوشا آن دم که زن وار ♩💕

با شادترین نیاز تنم به آعوشش کشمپ

تا قلب ♩💕

به کاهلی از کار

باز ماند ♩💕

ونگاه چشم

به خالی های جاودانه ♩💕

بر دوخته

وتن ♩💕

عاطل!

دردا ♩💕

دردا که مرگ

نه مردن شمع و ♩💕

نه بازماندن ساعت است،

نه استراحت آغوش زنی ♩💕

که در رجعت جاودانه

بازش یابی، ♩💕

نه لیموی پر آبی که می مکی

تا آنچه به دور افکندنی است ♩💕

تفاله ئی بیش

نباشد: ♩💕

تجربه ئی است

غم انگیز ♩💕

غم انگیز

به سالها و به سالها و به سالها… ♩💕

وقتی که گرداگرد ترا مردگانی زیبا فرا گرفته اند

یا محتضرانی آشنا ♩💕

-که ترا بدیشان بسته اند

با زنجیره های رسمی شناسنامه ها ♩💕

و اوراق هویت

و کاغذهائی ♩💕

که از بسیاری تمبرها و مهرها

و مرکبی که به خوردشان رفته است ♩💕

سنگین شده اند، -

وقتی که به پیراهن تو ♩💕

چانه ها

دمی از جنبش باز نمی ماند ♩💕

بی آن که از تمامی صداها

یک صدا ♩💕

آشنای تو باشد، -

وقتی که دردها ♩💕

از حسادت های حقیر

بر نمی گذرد ♩💕

و پرسش ها همه

در محور روده ها است… ♩💕

آری، مرگ

انتظاری خوف انگیز است؛ ♩💕

انتظاری

که بی رحمانه به طول می انجامد. ♩💕

مسخی است دردناک

که مسیح را ♩💕

شمشیر به کف می گذارد

در کوچه های شایعه، ♩💕

تا به دفاع از عصمت مادر خویش

برخیزد، ♩💕

و بودا را

با فریاد های شوق و شور هلهله ها ♩💕

تا به لباس مقدس سربازی در آید،

یا دیوژن را ♩💕

با یقه شکسته و کفش برقی،

تا مجلس را به قدوم خویش مزین کند ♩💕

در ضیافت شام اسکندر.

*** ♩💕

من مرگ را زیسته ام

با آوازی غمناک ♩💕

غمناک،

و به عمری سخت دراز و سخت فرساینده. ♩💕

(از کتاب آیدا: درخت و خنجر و خاطره!)

♩💕